Geçmişe Kıyasla Çocuk Olmak

Çocuklar ve renkli dünyaları...

Hepimiz çocuk olduk.Hayaller kurduk ve onlarla büyüdük.Herkes eşit şartlarla bu dünyada bulunmasa da her çocuğun renkli hayalleri vardır.Büyüdükçe kimi hayalleri gerçekleşir , ve gerçekleşemeyecek olanlarla da yüzleşilir. Ama burada önemli olan çocuğun büyüme aşamasında kaybetmemesi gereken hayalleridir.Gün gelir hayalleri hedefi olur hedeflerini gerçekleştirme yolunda büyür çocuk.. Yani  her şeyin temelidir aslında hayal kurmak...Keşke çocukken sahip olunan bu yetenek hiç azalmasa ve dünya o güzel hayallerle renklenirken dönse.

Şimdinin büyüklerine baktığımızda yeni neslin teknoloji bağımlılığından dert yanarlar.Henüz kendilerinin kullanmakta zorlandığı bilgisayar tablet telefon vb. cihazlardan , başlarını kaldırmadan oyunlar oynayan ufaklıkları görmek canlarını sıkar ve kendi zamanlarında oynadıkları oyunlardan bahsederler.Tabi kulak asan çocuk sayısı pek azdır. :) Fakat düşünüldüğünde  hayalcilikten çok hazırcılığa götüren bir sistem oluşmuştur artık. Her çağda olduğu gibi sürekli yenilenen zevk alınan şeyler de değişmekte tabi .

Belki bu annelerin de işine gelmektedir bi noktada kimse inkar etmesin şimdi. Etrafta koşturacağına ''Al tableti otur '' der anne ( belki rahatça dizi seyretmek veya ev işlerini ayak bağı olmaksızın halledebilmek için ) ve sessizliğe kavuşur nihayetinde.Ama çocuk hipnoz olmuşcasına oyunlara devam eder tatmin olmaz çoğu kez çıldırırda geçemediği bölümler karşısında.En sonunda sıkılır ve zor değildir yeni bir oyun yüklemek..Bu böyle devam ederken gelelim 2000 senesi öncesinde oynanan çocuk oyunlarına...

Herkes bilir ama en son ne zaman oynadılar kim bilir...Saklambaç körebe evcilik vs vs 

En basitinden şu '' Evcilik '' kavramı bildiğin geleceğin senaristlerini oyuncularını belki yönetmenlerini yetiştirdi.Sürekli düşünen , yeni olaylar kurgulayan ve de bunları oynayan bir nesil..Hayal kurarlardı kafa yorarlardı, olmayan bir kapıyı açıp eve girer anne olur baba olur bebeğini uyuturdu.Simitten direksiyon yapar arkasına çocukları dizer otobüs olurdu.Toza çamura batar mutfak eşyasını kendi yapardı..

Eminim daha fazlası anılarınızda birlikte gözünüzde canlandı ,itiraf edin özlediniz de o günleri. 

İşte bence onlar gerçekten çocukluğunu gerçek mana da yaşayabilen son kuşaktı.

Günümüz büyük şehirlerinde artık bu gibi bahsettiğim tatdaki oyunlar bir animatörle oynatılıyor , çocuklarda bu oyunlara bayılıyor.Çünkü farklı geliyor bu oyunlar artık sıradanlıktan çıkan ilgi çeken nadiren oynanan oyunlar haline gelmiştir..Mause ucunda zıplattığı kahraman çocuğun kendisi oluvermiştir..

Palyaçolar eşliğinde oynan  halat çekme oyunu mendil kapmaca ve daha fazlası tüm çocuklara doyasıya eğlenceyi yaşatırken gerçek oyun kültürününde devamını sağlar niteliktedir.www.palyaorganizasyon.com